W słowach i nutach pieśni patriotycznych zaklęta jest opowieść o Ojczyźnie. O sile pieśni pamiętali też nasi przodkowie. Polska pieśń patriotyczna zawsze dodawała siły, otuchy i nadziei, a Polacy od kiedy historia pamięta śpiewali wówczas, gdy byli szczęśliwi i śpiewali wtedy, gdy było im źle.
W dniu 15 listopada w budynku szkoły w Biadaczu odbył się Festiwal Pieśni Patriotycznej i Powstańczej. Wydarzenie to było wspaniałą okazją, aby wspólnie uczcić historię i kulturę naszego kraju, oddać hołd bohaterom oraz zaszczepić wśród uczniów ducha patriotyzmu. W festiwalu wzięły udział klasy 4-8. Uczniowie przygotowali piękne interpretacje i aranżacje pieśni, które towarzyszyły Polakom w ważnych dla nich chwilach, dodając otuchy i mobilizując do walki o wolność naszego narodu.
Ojczyzna moja – to ta ziemia droga,
Gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga,
Gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła
W polskiej mnie mowie pacierza uczyła.
Ojczyzna moja – to wioski i miasta,
Wśród pól lechickich sadzone od Piasta;
To rzeki, lasy, kwietne niwy, łąki,
Gdzie pieśń nadziei śpiewają skowronki.
Ojczyzna moja – to praojców sława,
Szczerbiec Chrobrego, cecorska buława,
To duch rycerski, szlachetny a męski,
To nasze wielkie zwycięstwa i klęski.
Ojczyzna moja – to te ciche pola,
Które od wieków zdeptała niewola,
To te kurhany, te smętne mogiły –
Co jej swobody obrońców przykryły.
Ojczyzna moja – to ten duch narodu,
Co żyje cudem wśród głodu i chłodu,
To ta nadzieja, co się w sercach kwieci,
Pracą u ojców, a piosnką u dzieci!
______________
Maria Konopnicka
„Ojczyzna”
